JOAQUÍN AGRASOT Y JUAN

Paisaxista pertencente á escola de Roma, cidade na que residiu longos anos. Estudou na Escola Superior de San Carlos, en Valencia. Viaxou por toda Europa. En 1860, as Deputacións de Alacante e Valencia concedéronlle unha pensión para a Academia Española da capital italiana, onde viviu catorce anos, e conviviu con Mariano Fortuny, de quen foi íntimo amigo. Alí permaneceu ata 1875, ano en que regresou a España, e realizou numerosas exposicións no Levante español e en Madrid.

Concorreu, con fortuna, ás exposicións nacionais de Belas Artes. Obtivo a terceira medalla na de 1864, certificado de segunda medalla en 1867 e condecoración na de 1904. Foi igualmente medalla na Exposición Internacional de Filadelfia de 1876 e segunda medalla na exposición Universal de Barcelona de 1888.

Para o mestre Lafuente Ferrari, é un dos continuadores de Fortuny, incluído na xeración de Zamacois, Ferrándiz, Peyró, Tapiró, Moragas e Jiménez Aranda.

Cultivou o retrato con gran facilidade, a escena de costumes e a paisaxe, con minuciosidade de execución e cun sentido moi luminoso da cor.

A súa obra consérvase en numerosos museos provinciais de España e de América.