Pikiblinder

Estudei os cadros na procura daquelas cousas que din que eu tamén quixera dicir. Faláronme de pintura e cómic como unha mesma cousa, entregándome as súas personaxes e os seus espazos con total confianza. O Molido de Leiro con viseira humana pediu ser o camiñante que leva os materiais. Dende o cerne da colección, outros ergueron o pé: Lugrís, Maruja, Laxeiro, Castelao, Sobrino, Xulia e outros máis. O sol pegaba forte nos ollos e o espíritu da viseira saltaba de corpo en corpo cara a desaparición. So quería desaparecer. E cando xa se sabe o que se quere, resta compoñer as páxinas nas que darlle ao conto, cos debuxos e as letras definitivas, outra oportunidade. E, despois, a cor azul, Pikiblinder.

Jacobo F. S.